To infinity and beyond!

                                                                                                        OVERZICHT REISVERHALEN

De laatste weken staan in het teken van afscheid. Voor de laatste keer naar school, een laatste wandeling naar de academy (die nog spannend is doordat ik bijna op een slang sta), voor de laatste keer naar de markt pannenkoeken eten, voor het laatst naar de prachtige plekken in de omgeving van ons tijdelijke thuis.

Wat hebben we een geweldige tijd gehad! Niet altijd voor iedereen even makkelijk. Heleen was het probleem niet, maar Hugo met een taalbarrière op school, Dennis met wel héél veel tijd samen met twee intensieve bengels en ik aan het worstelen met de combinatie studie en gezin. Maar voor ons allemaal een levensverrijking waar ik heel dankbaar voor ben. De afsluiting is dan ook niet makkelijk. Vooral het afscheid van de huisbazen valt ons zwaar. Mede dankzij Ronelle en Stephaan hebben we een top tijd gehad. Een betere surrogaatopa en -oma hadden we ons niet kunnen wensen.

Misschien wilden onze lichamen het afscheid van Zuid-Afrika nog niet accepteren. Eerst wordt namelijk Hugo ziek, vervolgens ik en tot slot Dennis. De dokter vermoedt het norovirus of het rotavirus. Gelukkig kort, maar wel zo heftig dat vliegen echt geen optie is waardoor we stranden in Kaapstad. Een paar dagen later dan gepland landen we op Schiphol. De vlucht is door Heleen wederom vreselijk maar dankzij de verzekering tenminste wel rechtstreeks.

Thuis aangekomen is alles versierd. Er staat een grote mand met boodschappen en de koelkast is gevuld. Ontzettend fijn.

Het is erg wennen. Ik had verwacht dat in ieder geval ons huis wel vertrouwd zou voelen, maar niets is minder waar. Zelfs de geur komt me niet bekend voor en ik moet constant zoeken naar alles. De gewenning wordt niet bespoedigd door de verjaardag van Hugo meteen het eerste weekend en alle afspraken die ik heb. Hele dagen ben ik op pad om van alles te regelen. Nu na een week kan ik eindelijk zeggen dat ik alles wel aardig op de rit heb en dat we behalve letterlijk, nu ook een beetje figuurlijk geland zijn.

Mijn eigen onderneming is een feit en draagt de naam BSR Achterhoek. Ik ben er trots op en kijk uit naar de toekomst die voor me ligt. Ik heb zin om als ZZP’er te beginnen en me als vierde practitioner aan te sluiten bij een bestaande praktijk. De praktijkruimte is bijna klaar en wordt ontzettend mooi. Er staan al redelijk wat behandelingen gepland, maar er zijn nog genoeg plekken over dus ik roep iedereen op om een afspraak te maken en wie weet zien we elkaar dan voor een release!

(Edit zomer 2019: inmiddels is mijn eigen praktijk een feit. BSR Ulft is geboren en loopt vanaf het begin geweldig. Inmiddels al vele succesverhalen mogen meemaken.  Al die enthousiaste reacties geven een hoop voldoening! Kijk op www.bsr-ulft.nl en bezoek de praktijk in het mooie Beltmancomplex van het DRU industriepark!)

MAILINGLIJST