I’m gonna make him an offer he can’t refuse.
22 augustus 2018 - Wilderness, Zuid-Afrika
De stageperiode komt eraan. We moeten zelf vijf betalende klanten bij elkaar zien te krijgen. Elke klant zal voor drie releases komen en betaalt daar 50 rand per keer voor. Dat komt neer op drie euro per release dus dat is echt niet veel. Het normale Zuid-Afrikaanse tarief ligt rond de 400 rand per afspraak en in Nederland gemiddeld zelfs €55,- Toch merk ik dat het betalen voor de stageopdracht van een student gevoelig ligt bij mijn huisbazen die ik beiden gestrikt heb, maar met een mooi verhaaltje krijg ik ze alsnog enthousiast. Verder heb ik leuk weten te verkopen aan de juf van Hugo. Voor de afwisseling heb ik ook nog een kindje. Medestudent Yvon en ik ruilen qua kinderen voor een release. Zij krijgt Hugo en ik krijg Pomme. Heleen is uitbesteed aan een medestudent die met haar praktijk bij een consultatiebureau komt te zitten. Zij verwacht in de toekomst veel kleine kinderen als klant te krijgen en wil dus graag Heleen releasen. Dennis wordt mijn eerste echte klant. Ik kies daar bewust voor vanwege het feit dat hij BSR ook kent en dus weet hoe het zou moeten voelen. Mochten er dingen zijn die nog beter kunnen, dan zal hij eerlijk genoeg zijn om die feedback te geven. We oefenen nu tot in den treure op medestudenten, maar ik twijfel wel eens aan hun oprechtheid als het gaat om het belichten van de mindere kwaliteiten van een practitioner. Zuid-Afrikaners zijn erg beleefd en lief voor elkaar, waardoor ik soms het vermoeden heb dat ze minder goede punten niet uit durven te spreken. Jammer, want daar kan je juist veel van leren. Een goede reden dus om Dennis als klant te krijgen.
Alle toetsen zijn inmiddels achter de rug. Tijd voor de examens. Volgende week donderdag deel twee van het grote anatomie-examen en een examen over client-management. De volgende dag zowel theorie-examen als praktijkexamen van BSR technique. Wordt tijd om nog even flink te studeren. De drie weken daarna is de stageperiode en vervolgens nog maar een week om alles af te ronden. Het einde komt nu dus echt in zicht. Des te meer reden om nog even extra te genieten. Laatst al bij Botlierskop:
Verder samen met Dennis genieten met aan het begin van de week een ontbijt en een wellnessochtend in The View Hotel in Wildernis en het einde van de week een wellnessmiddag bij Fancourt Hotel in George.
Gezellige dingen met meerdere studenten zoals uit eten bij Skotteljons in Hoekwil:
Feestje bij Interlaken waar je je (gewone of Chinese) sterrenbeeld moet vertegenwoordigen. Gelukkig is er op de markt in Sedgefield een vrouw die kinderen schminkt. Ik vraag haar of zij mijn gezicht wil beschilderen en ze nodigt me bij haar thuis uit. Interessante ontmoeting. Confronterend om te zien hoe armoedig mensen in dit land kunnen leven. Als geschoolde witte Zuid-Afrikaan heb je blijkbaar geen kans op de arbeidsmarkt. De echtgenoot van de vrouw zit daarom in Tanzania om wat geld bij elkaar te krijgen. Ze is blij dat ze met haar artistieke bezigheden wat kan bijverdienen. En ik ben blij dat ze me kan helpen. Ik ben klaar voor het feestje. Het bezoek aan de vrouw kost echter zoveel tijd dat we besluiten snel langs de Mac te gaan om te eten. Leeuwen blijken alleseters, haha.
De Volgende dag gaan we naar Plettenbergbaai en bezoeken we Wildlife sanctuary Jukani en Birds of Eden. Bij de laatste zien we prachtige vogels. Eentje is wel heel erg bijzonder aangezien hij precies de kleuren heeft van mijn Beetle:
Filmpje: vogel met dezelfde kleur als mijn Beetle
Filmpje mooie vogels@ birds of Eden
Onze to-dolijst wordt korter en korter. Bijna klaar om terug naar Nederland te gaan. Maar nu nog even niet...
Geniet nog van dit mooie land , nu kan het nog.
Groetjes Frans en Mia