I’ll be back.

                                                                                                        OVERZICHT REISVERHALEN

On Occasion, Oliver Tries To Anally Finger Various Guys. Vaginas Are History!

Tijdens de studiegroepjes hebben wij als Dutchies de term “donkeybridge” bij de Engelssprekenden geïntroduceerd. Wekelijks verzinnen we met z’n allen de grootste onzin. Het helpt me enorm bij de toets iedere vrijdag. Ik ben dan ook erg blij als Gail bepaalde rijmpjes of iets dergelijks in de les gebruikt. Ze heeft ook iets om de volgende twaalf hersenzenuwen te onthouden:

I Olfactory

II Optic

III Oculomotor

IV Trochlear

V Trigeminal

VI Abducens

VII Facial

VIII Vestibulocochlear

IX Glossopharyngeal

X Vagus

XI Accessory

XII Hypoglossal

Ze geeft ons een zinnetje waarvan de eerste letters van de woorden overeenkomen met de eerste letters van de twaalf hersenzenuwen. Ze voegt eraan toe dat het een kuis zinnetje is en dat we tot de graduation moeten wachten voor we de dirty version te horen krijgen. Haar kuise zinnetje wil maar niet in m’n hoofd blijven hangen, dus ik besluit dat ik niet ga wachten met de schuine ezelsbrug tot m’n diploma. Google is mijn vriend en vertelt me over promiscue Oliver. Het werkt en ook deze toets behaal ik weer een tien. Bovendien hou ik er deze keer een brownie aan over.

Nadat de eerste zeven anatomy-toetsen en twee BSR-Technique-toetsen klaar zijn, hebben we een week zonder overhoring. Mooi de tijd om voor te bereiden op twee grote examens. Of in mijn geval de tijd om ziek te zijn. In mijn vorige blog schrijf ik al over niet lekker zijn. Dat houdt de hele week aan. In het weekend zet het eindelijk flink door en lig ik met koorts, hoofdpijn en dichte holtes gestrekt in bed. Gelukkig ben ik maandag weer goed genoeg om me te voegen bij mijn snotterende medestudenten op school (lang leve de winter) en vanaf dinsdag ben ik zo fris en fruitig dat ik na school bij een klasgenoot thuis met z’n tweeën kan leren. Ze heeft flashcards voor anatomie en praat me als native English speaker mooi nog even bij over de verhalen die te vertellen zijn bij het examen van principles. Woensdagavond zelf alles nog een keertje doorkijken en ik voel me klaar voor de examens op donderdag.

Tijdens de examens staan alle tafels anders. Het plekje bij het raam is koud, maar met een extra dekentje op schoot geniet ik van het uitzicht. 

Enige reden waarom ik geen tien zal hebben voor het examen van anatomie is omdat ik niet de tijd neem goed te lezen. Zo beschrijf ik bijvoorbeeld de spier die de ooglens aanpast terwijl er naar de zenuw gevraagd wordt. Op die manier minimaal twee dergelijke fouten gemaakt. Niet heel handig, maar ik weet dat ik het beheers en daar gaat het om. Principles valt me een stuk zwaarder. Ik kan dan ook echt niet inschatten wat mijn cijfer zal zijn voor dat examen. Voor nu laat ik het los want ik heb eerst een week vakantie!!

De vakantie begint gezellig met een lunch met de klasgenoten die niet meteen richting het thuisfront zijn. Daarna gaat iedereen z’n eigen weg.

Bijna alle Zuid-Afrikaners gaan (of zijn al) terug naar hun woonplaats. Mijn Duitse klasgenoot vliegt naar Frankfurt am Main en zal daardoor bij terugkomst in Zuid-Afrika een nieuw visum krijgen. Een mooie manier om de (behoorlijke) problemen van het visumverlengen te omzeilen. Van de zes Nederlanders vliegen er twee naar huis. Ze zijn per persoon bijna duizend euro lichter door hun ticket, maar ontspringen wel de visumdans. Twee andere Nederlanders laten het verlengen van hun visum regelen door het bemiddelingsbedrijf Intergate. Het kost bijna €190 per persoon maar dan heb je het wel goed geregeld. (Denk je dan...) Voor een heel gezin wordt Intergate wel erg duur dus proberen Yvon en ik het zelf te regelen. Terwijl wij op school zitten, stoppen onze mannen samen de tijd en energie in het het aanleveren van de juiste informatie en het maken van een afspraak -buiten schooltijd- bij VFS. Dit is het bedrijf dat de verlengingen regelt aangezien je sinds afgelopen jaar niet meer zelf naar home affairs kunt gaan. Het enige dat ik hoef te doen is samen met de kinderen meegaan naar VFS in George voor het zetten van tientallen handtekeningen, het nemen van vingerafdrukken en het maken van een foto. De twee IntergateNederlanders doorlopen dezelfde procedure nadat Intergate voor hen de papieren heeft doorgestuurd aan VFS en daar een afspraak heeft ingepland. (Onder schooltijd nota bene.) Bij het ophalen van de nieuwe visums blijkt dat voor ons alles rond is. We hebben verlenging tot 28 oktober. De IntergateNederlanders hebben verlenging tot 30 augustus en dus een probleem. Intergate zegt echter weinig voor hen te kunnen betekenen, hooguit iets proberen maar dan wel tegen extra betaling. Je kunt je voorstellen hoe groot de frustratie is. Er wordt beweerd dat de situatie van de twee Nederlandse vrouwen uitzonderlijk is. Intussen hebben we echter genoeg soortgelijke verhalen gehoord. Met die ervaringen van anderen proberen de twee dames nu met man en macht bezwaar te maken. En dat alles binnen de vijf dagen die je hebt nadat je de verlenging ophaalt. Mocht dit niet lukken dan wacht er straks bij de terugreis een langdurig verhoor op het vliegveld en een ban van vijf jaar. Behalve dat je niet het risico wil lopen op het missen van je vlucht, wil je ook niet van de mogelijkheid ontnomen worden om terug te komen voor het jaarlijkse congres. Nare toestanden dus...

Dat wij een verlenging van het visum hebben, kan de goedkeuring van Hugo wegdragen. Hij geeft namelijk zelf aan nog langer te willen blijven. Dus voor iedereen die zich bekommert om hem en speciaal voor Judith meld ik bij deze nog een keer dat hij het naar zijn zin heeft. Zelfs het rapport van school vermeldt dat hij blij is. En ook op de andere foto’s oogt hij oké. Geen zorgen dus!

Filmpje Hugo naar school brengen in Hoekwil. 

Helemaal tevreden dus. En ook Boris lijkt het enorm naar zijn zin te hebben. Ik maak me zelfs een beetje zorgen of hij straks nog wel mee naar huis wil. Heeft volgens mij de tijd van z’n leven op de boerderij!

Verder is het nieuws dat we een deurtje verderop zitten. We verblijven nu in de bovenwoning die we via de academy oorspronkelijk aangeraden kregen. Toen ik destijds op de site keek om te zien waar we zouden komen zag ik deze foto: 

De upperroom is bij het rechter huis en ziet er op de foto's prima uit. Ik werd daarentegen nog meer verliefd op het linker huis. Als we daar zouden zitten, zouden we een eigen veranda hebben en twee verdiepingen. Ik informeerde dus of dat een optie was. Het bleek echter niet de gehele studieperiode beschikbaar te zijn. We hadden het er voor over om heen en weer te gaan tussen de huizen. We wisten dus dat deze verhuizing eraan zat te komen. Toch een beetje balen. Vooral nu Heleen prima om blijkt te gaan met de open haard.

Nu we echter op de bovenverdieping zitten, bevalt dat ook helemaal prima waardoor we besloten hebben hier maar te blijven voor de resterende tijd. Het bed is veel groter, de inrichting nog iets gezelliger, de airco kan hier ook verwarmen en het uitzicht is hier wederom prima. 

Filmpje view upperroom.

We gaan dit nieuwe stulpje kortstondig verlaten in deze break. Ons eerste uitstapje is naar de Gamkaskloof wat de bijnaam “Die hel” heeft. Of het ook een hel is gaan we ondervinden. Het zal in ieder geval bijzonder overnachten zijn compleet van de buitenwereld afgesloten. Behalve geen mobiel netwerk heeft het zelfs niet eens elektriciteit. Heel benieuwd hoe die ervaring is. Daarna hebben we -vanmorgen plots besloten- nog twee overnachtingen bij Addo elephant park. Ik ben er dus even tussenuit maaaaarrrrr I’LL BE BACK!

MAILINGLIJST